بادمنجان Eggplant

بادمنجان Eggplant

این گیاه به عربی بادنجان نامیده می شود،گیاهی است یک ساله،دارای ساقه ی نسبتا ضخیم و پوشیده از کرک.ارتفاع ساقه های آن تا هفتاد

سانتی متر می سرد.برگ های آن بیضی شکل با نوک باریک و گل های آن بنفش رنگ است.میوه ی این گیاه دراز و باریک و یا گرد،به

رنگ های بنفش،سیاه،زرد و سفید دیده می شود.

بادمنجان متعلق به خانواده ی سیب زمینی است.از زمان های بسیار قدیم در هند کشت شده و از آنجا به نقاط دیگر جهان راه یافته است.چین

از قرن نهم مجری شروع به کشت و زرع آن کرد.تجار انگلیسی این گیاه را در قرن هفدهم میلادی از گینه وارد انگلستان کردند و آن را به

نام کدوی گینه ای می نامیدند .

بادمنجان  در تمام مدت سال وجود دارد.ایلات فلوریدا،تکزاس،لوییزیانا و نیوجرسی بیشتر محصول بادمنجان امریکا را کشت می کنند.

خواص بادمنجان

از نظر طب قدیم ایران،بادمنجان خیلی گرم و خیلی خشک است.بادمنجان بر خلاف آنچه عوام اعتقاد دارند که بی بو و خاصیت است،دارای

خواص زیادی است.مهمترین خاصیت آن کم کالری بودن آن است که غذای بسیار خوبی برای کسانی است که می خواهند وزن کم کنند.زیرا

دارای ویتامین و مواد معدنی نیز می باشد.

بادمنجان دارای آلکالوئیدی به نام سولاتین می باشد که ممکن است معده های ضعیف ایجاد آلرژی و مسمومیت کند.بنابراین برای طبخ

بادمنجان ابتدا این ماده را از بادمنجان خارج کرد.بهترین طرز پخت بادمناجن آن گونه است که خانم های ایرانی درست مس کنند.یعنی

بادمنچان را باید پوست کند سپس ورقه ورقه نمود،لایه لایه آن را نک پاشید،در داخل سبد چید و روی ان جسم سنگینی گذاشت تاآب که زرد

رنگ و محتوی سولانین است،خارج شود،سپس آن را فشار داد و پخت.

البته بهترین طریقه پخت بادمنجان آب پز کردن و یا پختن در فر است،زیرا سرخ شده ی آن سنگین می شود و برای معده های ضعیف

مناسب نیست.

بادمنجان دارای ویتامین های A,B,C  و مواد معدنی زیادی است.

انرژی،آب، پروتئین، چربی، نشاسته، کلسیم ، فسفر، گوگرد، منیزیم، پتاسیم، آهن، سدیم، منگنز، روی، مس، ید، بتاکاروتین، بتاکارتین،

ویتامینB1،ویتامین B2، ویتامینB3، ویتامینC.

خواص درمانی بادمنجان

بادمجان را حتما باید به حالت کاملا رسیده مصرف کرد،زیرا خام آن طعم تلخ دارد و در آن هایی که آسم و برونشینت دارند باعث تحریک

این بیماری ها می شود.

۱-بادمجان اثر نرم کننده و مدر دارد.

۲-بادمجان به علت دارا بودن آهن در رفع کم خونی دارویی موثر است.

۳-بادمجان را می توان برای از بین بردن ورم و التهاب،روی عضو ملتهب گذاشت.

۴-دانه بادمجان ایجاد یبوست می کند.

۵-ریشه بادمجان،شاخه های خشک شده و برگ های آن ،اثر بندآورنده ی خون را داراست،قابض است و می تونا ازآن برای درمان احتلام

شبانه و انواع خونریزی استفاده کرد.

۶-بامجان پادزهر خوبی برای مسمومیت های حاصلا خوردن قارچ سمی است.

۷-خوردن بادمجان گرفتگی رگ ها را باز میکند و شخص را از خطر سکته ی قلبی محفوظ می دارد.

۸-بادمجان برطرف کننده ی یبوست است.

۹-اگر برگ ها و پوست سیاه بادمجان را بجوشانید،این جوشانهد ی درمن اسهال خونی است.

۱۰-جوشانده ی ریشخ بادمجان درمان بیماری اسم است.

۱۱-بادمچان تقویت کننده ی معده است.

۱۲-آب زرد رنگی که در موقع نمک زدن و گذاشتن بادجان از آن خارج میشود،برای خشک کردن عرق دست و پا بهترین دارو است و

اشخاصی که دست و پایشان مرتبا عرق میکند باید دست و پای خود را با آن چند بار در روز بشویند تا از شر این مرض رهایی یابند.

۱۳-اگر بادجان را بسوزانید،خاکستر آن را با سرکه خمیر کنید و به زگیل بمالید زگیل کنده خواهد شد.

۱۴-از بادمجان می توان به عنوان مسکن برای تسکین درد استخوان شکسته و ضرب خورده استفاده کرد،بدین طریق که باید بادمجان را در

فر بگذارید تا نیم پزشود.سپس آن را با فشار بگیریرد و بعد میزان نصف آن را با فشار بگیریدو بعد به میزان نصف ای مقدار آب به آن

شکر قهوه ای اضافه کنید،آن را هم بزنید و بنوشید.

۱۵-با تحقیقاتی که اخیرا روی موش های آزمایشگاهی انجام شده نتیجه گرفته اند که بادمجان دارای یک ماده ضد تشنج است که درمان

بیماری صرع اثر بسیاری خوبی دارد.بنابراین اشخاصی که مبتلا به این بیماری می باشند، بهر است که از بادمجان استفاده کنند.

۱۶-بادجان با همه ی خواص که گفته شد،نباید مورد استفاده ی اشخاصی که بواسیر و یا درد چشم دارند، قرار گیرد،زیرا بیماری آن ها

را تشدید می کند.اگر این اشخاص می خواهند بادمجان بخورند،بهتر است آن را با گوشت و روغن و با سرکه بپزند و بخورند.