پروتز دندان چیست و انواع آن کدام است؟

وقتی یک دندان به مرور زمان پوسیده می‌شود و بیمار مجبور می‌شود که آن را بکشد یا طی حوادث مختلف مانند تصادف یا ضربه، دندان‌های خود را از دست می‌دهد ناچار می‌شود به روش‌های متعددی دندان‌های از دست رفته خود را با دندان‌های سالم جایگزین کنند، این روش‌ها شامل کاشت دندان به روش ایمپلنت و یا قراردادن پروتز دندان یا همان دندان‌های مصنوعی است. در ادامه شما را با پروتزهای دندانی و انواع آن آشنا می‌کنیم.

آشنایی با پروتز دندان

پروتز دندان یکی از روش‌های جایگزینی دندان‌های از دست رفته در کنار روش‌های دیگر مانند بریج، ایمپلنت و انواع پل‌های دندانی است که از دیرباز تاکنون به عنوان روش مهمی‌ برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته محسوب می‌شود که البته همه این روش را با نام دندان‌های مصنوعی می‌شناسند اما نام درست آن پروتز دندان است.

پروتز دندانی در دو نوع مختلف قالب‌گیری و در دهان بیمار قرارداده می‌شود یکی پروتز دندان کامل است که این روش مخصوص بیمارانی است که کلیه دندان‌های خود را از دست داده اند یا دندانپزشک تشخیص می‌دهد که کلیه دندان‌های باقی مانده بیمار پوسیده است و باید آنها را بکشد و پروتز دندان کامل را جایگزین دندان‌های از دست رفته بیمار می‌کند؛ و دوم پروتز دندان ناکامل یا پارشیل است که برای بیمارانی استفاده می‌شود که بخشی از دندان‌های خود را از دست داده اند یا توسط دندانپزشک کشیده شده است.

در هر دو روش دندانپزشک ابتدا از دندان‌های از دست رفته بیمار (بخشی یا همه) قالب گیری می‌کند سپس در لابراتواری و به کمک قالبی که گرفته شده اقدام به ساخت پروتز دندان می‌کند سپس در چند جلسه این پروتز را در دهان بیمار مورد آزمایش قرار می‌دهد تا از نظر راحتی و تطابق آن با لثه بیمار چک می‌شود و اگر معایبی داشت مجدد رفع شده و در نهایت دندانپزشک اقدام به نصب کامل پروتز در دهان بیمار می‌کند.

آیا پروتزهای دندانی باعث می‌شود در غذاخوردن و صحبت کردن فرد اختلال ایجاد شود؟

پروتز دندان‌ها به گونه‌ای است که ممکن است در ابتدا فرد در غذا خوردن و صحبت کردن دچار اختلال شود ولی بیمار باید توجه داشته باشد تا در صورتی که در صحبت کردن و ادای بعضی حروف دچار مشکل شد با تمرین کردن و آواز خواندن می‌تواند این مشکلات را در خود برطرف کند و صحبت کردن خود را بهبود بخشد.

همچنین از آنجایی که این پروتزها، پروتزهایی ثابتی نبوده ممکن است با عطسه یا سرفه جابه‌جا شوند که این مشکل خاص نبوده و تنها با یک انگشت می‌توانند پروتز خود را در جای خود ثابت کنند.

در هنگام غذاخوردن نیز در ابتدا فرد دچار مشکل است به گونه ای که حتی نمی‌تواند غذاهای نرم را بجود و البته نباید غذاهای سفت نیز بجود اما بعد از گذشت زمانی می‌تواند به راحتی غذاهای نرم و جامد را بخورد ولی برای این کار بهتر است از دو طرف دهان خود به این منظور استفاده کند.

بایدها و نبایدهای استفاده از چسب پروتز دندان کدام است؟

چسب پروتز دندان که بیشتر برای افرادی مورد استفاده قرار می‌گیرد که می‌خواهند پروتزهای دندانی خود را ثابت نگه دارند بایدها و نبایدهایی دارد که باعث می‌شود افرادی بتوانند از آن استفاده کنند و عده ای مجاز به استفاده از آن نباشند.

در مواردی که فرد می‌خواهد احساس رضایت‌مندی و راحتی بیشتری داشته باشد و قدرت جویدن خود را بالا ببرد همچنین در افرادی که دچار خشکی دهان هستند و بیمارانی که دچار فلج اعصاب فک هستند یا افرادی که از دندان‌هایشان به شیوه حرفه ای استفاده می‌کنند مانند خوانندگان باید از چسب دندان‌های مصنوعی استفاده شود چرا که مثلا در مورد افرادی که دچار خشکی دهان هستند باید پروتز‌های دندانیشان ثابت باشد چرا که محیط خشکی دهان برای پروتزها مناسب نیستند و خشکی دهان باعث حساسیت لثه می‌شود.

در مواردی نیز که فرد نمی‌تواند بهداشت دهان و دندان خود را رعایت کند، از پروتزهای ثابت استفاده کرده است یا افرادی که برای مدتی طولانی جهت معاینات دهان و دندان و لثه به دندانپزشک مراجعه نکرده اند استفاده از چسب دندان‌های مصنوعی گزینه مناسبی نمی‌باشد.

سخن پایانی:

پروتزهای دندانی یا همان دندان‌های مصنوعی به منظور جایگزینی برای دندان‌های از دست رفته می‌تواند گزینه خوبی باشد به گونه‌ای که بیمارانی که نمی‌توانند ایمپلنت یا بریچ کنند و بخشی از دندان‌ها یا تمامی ‌دندان‌های خود را از دست داده اند می‌توانند از این روش درمانی استفاده کنند همچنین کسانی که می خواهند پروتزشان در دهانشان ثابت شود در صورتی که شرایط استفاده از چسب پروتز را دارند می توانند از آن استفاده کنند و تکلم و غذاخوردن خود را بهبود بخشند.